اگر می خواهید دوستان و برگزیدگان خدا باشید، به آن که به شما بدی می کند، نیکی کنید و از آن که به شما ستم می کند، درگذرید و بر آن که از شما روی می گرداند، سلام کنید . [عیسی علیه السلام]
 
جمعه 88 اسفند 7 , ساعت 2:38 عصر

 

              

 

ازبهرکه خوانم من این شعر
اهورائی خود را

با من تو بگو تا چکنم این
دل سودائی خود را

با با ل که پرواز دهم
 قصه   شیدائی خود را

در دفتر کی ثبت کنم صبر و
شکیبائی خود را

تصویر کدام  پرده کنم درد
تماشائی  خود  را

در بهر که جویم من آن
مرغک دریائی خود را
 

 

 

 

 

 

 

 

 

  

 

جانا  بکه  گویم  من
 این   قصه  تنهائی  خود را

خونین  شده  این دل  چو لاله  زغــم در  فراقـت

امروزکه چون مرغک بی با ل
و پری مانده زپرواز

تا  این دل  شیدائی  من
 سوخته  در آتش  هجرت 

در پرده  جانم  هزار
 نقش   ز دردهای   نهانست

گم  شد دل  زارم  بصحرای
غم و وادی  هجران
 

یا رب بکدام طاقچه نشانم من این
قاب جدائی

 تا آنکه  بجوید حکیم  مونس
تنهائی  خود  را




لیست کل یادداشت های این وبلاگ